Франц Кафка
      Сукенкi
      Пераклад: Лявон Баршчэўскi
      Часцяком, калi бачу я сукенкi з рознымi зборкамi, фальбонкамi i падвескамi, сукенкi, што прыгожа кладуцца на зграбнае цела, - тады думаецца мне, што яны недаўгавечныя; хутка яны памнуцца, i гладкiмi iх ужо нiяк не зробiш; што ў аздобныя зборкi тоўстым слоем наб'ецца пыл, якi немагчыма будзе выскрабцi, i што нiкому не захочацца быць такiм сумным i смешным, каб штодня з ранiцы ўсцягваць на сябе, а ўвечары знiмаць адну i тую ж дарагую сукенку.
      Але я ўсё бачу дзяўчат, прыгожых, прывабных сваiмi формамi i гладкаю скурай, гушчынёю тонкiх валасоў - тых, што дзень пры днi выходзяць на людзi, схаваныя пад гэтай сапраўднай маскiроўкаю, адзiн i той жа твар аддаюць у тыя самыя далонi, дазваляючы яму адбiвацца ў iхнiм люстэрку.
      I толькi зрэдчас, позна ўвечары, вярнуўшыся з чарговага балю, яны заўважаюць яго ў люстэрку - паабношаным, нядобра набрынялым, усiмi разгледжаным - гэткiм, якi мець болей амаль немажлiва.